Guilin / Kathmandu / begin trekking

De laatste dagen in Guilin waren regenachtig , maar ik heb me toch goed vermaakt. o.a. naar een overdekte grot geweest en nog even bij de vissers wezen kijken. Er was nu iemand aan het vissen met de maximale hengelaar uitstraling. Een sigaret in z'n bakkes en een kennersoog op het water.
Hij zag blijkbaar een grote vis dicht langs de kant want hij liet zijn haakie vlak voor hem in het water zakken. Opeens haalde hij vol zijwaarts op, wat was ik blij dat ik geen bankje verderop zat. Alle rust was opeens verdwenen en vol adreline en met pretoogjes keek ie in het rond. ZOOOOO zeit ie, het leek net alsof een klein kind net geen vis had gevangen, maar deze 40er had nog geen eens beet. Ik lag natuurlijk weer lekker dubbel van het gieren. Dat zijn toch heerlijke momenten.

Helaas kwam ook weer het afscheid van het hostel en China.
Bij het opstijgen van Guilin airport was een prachtig landschap te zien.
En toen we boven de wolken kwamen scheen de zon mijn raampje binnen.


KATHMANDU
Bij aankomst op de luchthaven merk je gelijk dat het een arm land is. De luchthaven was zeer basic.
Na lang in de rij te hebben gestaan voor paspoortcontrole zag ik buiten iemand met mijn naam op een bordje. Dit was mijn gratis pick up van het hotel. Het was inmidels middernacht en behoorlijk fris.
Ik wees naar mijn naambordje dat ik het was en dat zagen de anderen ook. Er kwamen 2 nepalesen al roepend Nico Nico naar mij toe. Ze wilden mijn baggage uit mijn hand pakken maar dat liet ik niet toe. Ik wilde controle houden waar het heen ging.
Toen ik bij de taxi kwam kon ik mijn baggage wel even loslaten, en meteen lagen ze mijn baggage in de taxi. Het leek alsof we met z'n vieren de taxi in gingen en ik dacht dat is niet goed. Ze deden de deur voor mij open en toen ik zat bleven ze in de deuropening staan en zeiden pay now pay now.
Toen ik zei ga je moeder pesten gingen ze weg, en je kijkt toch even achterom zo van halen ze mijn koffers niet uit de auto, het ging allemaal zo snel!
Toen we wegreden werden we al gauw aangehouden door iemand met een doek voor z'n gezicht, na een kort gesprek konden we verder. De wegen zijn niet verlicht en in de schijnwerpers van de auto zagen we straathonden het afval sorteren, en overal vervallen huizen. We gingen al gauw smalle straatjes in en ik dacht is het centrum van Kathmandu zo dicht bij de luchthaven. Soms zag je ineens een gedaante naast de auto opdoemen die even naar binnen keek.
Verderop kwamen we zwaar bewapende soldaten tegen en het leek net alsof de chaufeur bij iedereen die we tegen kwamen extra gas gaf, al was de weg nog zo slecht. Het leek net alsof we midden door een oorlogsgebied reden.
We kwamen aan bij het hotel waar een medewerker achter de balie lag te slapen. Half slaap wandellend liet hij mijn kamer zien, er was alleen een klein lampje verder was er geen elektriciteit. In Kathmandu is er op de meeste plekken op bepaalde tijden geen stroom. Zo kan het gebeuren dat je in een supermarkt in het donker je boodschappen doet.

Toen ik de volgende ochtend ontwaakte door het oorverdovende gebrul van een haan scheen de zon mijn kamer binnen. Toen ik naar buiten keek zag alles er veel vriendelijker uit.
Kathmandu is geweldig! je moet even wennen aan het verkeer maar het is heel prettig dat best veel mensen engels kunnen. Het eten is hier uitstekend! en heel goedkoop, voor 2euro zit je nokkie vol.
Heb hier al zo'n beetje alle specialiteiten uit de nepalese en tibetaanse keuken verslonden en werkelijk alles smaakt goed!
Dal Bhat bv dat is rijst met soort soep en groente en soms ook yoghurt en some spicy things. Chowmein= noodles zonder soep met kip of groeten of ei.
Thukpa= soep met noodles Chiya= nepalese thee en lijkt veel op onze thee. Ook heb ik al sherpa food geprobeerd met onder andere yak meat.


De nepalese vrouw van Arnold Coster, een bekende Nederlandse bergbeklimmer kwam op bezoek in mijn hotel om de trekking naar Everest base camp te bespreken die ik bij hun had geboekt.
Zij vertelde dat zij de eerste K2 expeditie met alleen maar nepalese vrouwen gaat doen dit jaar. K2 is een van de meest moeilijk te beklimmen bergen op aarde, ook wel the killer mountain genoemd.
Later kwam mijn gids langs om mijn uitrusting te checken, we hebben samen nog wat dingen gekocht die ik nodig had voor de trekking.

De volgende dag gingen we vroeg naar de luchthaven voor een vlucht naar Lukla(2600m) vanwaar de trekking begint. Onderweg kwamen we overal vuren langs de weg tegen waar mensen om heen zaten. s'nachts is het heel koud in Kathmandu en overdag ongeveer 20 graden.
De luchtenhaven voor vluchten om en rond Kathmandu is nog iets meer basic dan de internationale luchthaven. Hier vlogen de duiven door de vertrekhal.

De vlucht was amazing! je had een prachtig zicht op de himalaya omdat het weer heel helder was. Ik zat voorin dus kon ook de piloten goed in de gaten houden en zien hoe ze aanvlogen op de landingsbaan, heel mooi om te zien! Na de landing vol! in de remmen want de baan is erg kort. Toen we uitstapten draaide het vliegtuig om en ging over diezelfe korte baan weer het luchtruim in. Er zat ook nog een hobel in de baan en alle toeristen keken alkaar aan van dit is crazy!

Groeten uit inmiddels Namche 3400m